Curatorschap
Mensen die niet in staat zijn de gevolgen van bepaalde handelingen te overzien kunnen zichzelf daarmee erg benadelen. Iemand met een psychische aandoening kan bijvoorbeeld onverantwoord veel geld uitlenen. Of een dementerende oudere besteedt zijn hele maandinkomen aan loterijen. In zulke situaties wordt vaak besloten om iemand onder curatele te stellen.
Een vereiste is wel dat de aandoening blijvend is. Is er sprake van tijdelijke verwarring, dan is bewind of mentorschap een betere oplossing.
Curatele kan overigens ook aangevraagd worden voor iemand met een verstandelijke beperking, voor iemand die extreem veel geld uitgeeft of bij verslavingsproblemen.
Curatele betekent dat iemand niet meer zelf rechtshandelingen aan mag gaan. Iets kopen of huren bijvoorbeeld, of geld lenen. Iemand die onder curatele is gesteld, de curandus, is daarmee automatisch handelingsonbekwaam.
De curator is de wettelijke vertegenwoordiger van de persoon die onder curatele is gesteld (de curandus). Zoals een wettige ouder of voogd een minderjarige vertegenwoordigt. De curator beheert het inkomen en het vermogen van de curandus en behartigt de materiële en niet-materiele belangen. Praktisch gezien is hij bewindvoerder en mentor tegelijk, alleen heeft de curator meer verantwoordelijkheden vanwege de handelingsonbekwaamheid van de curandus.
Een ondercuratelestelling wordt bekendgemaakt in de Staatscourant. Ook wordt de ondercuratelestelling geregistreerd in het centrale register van ondercuratelestellingen bij de rechtbank in Den Haag.
BEWINDVOERING, MENTORSCHAP EN CURATORSCHAP IS MENSENWERK
